31 Ocak 2010 Pazar

Burayı okuyan insan; işin yok mu lan senin? Aşağıdaki bahsi geçen oyunun ismi "Tartuffe" idi. O gün Damlayla muhabbetin dibine vurmuştuk lan. Ama ben hatırlıyor gibiyim ya. Didar adlı şahıs 9 dayken ben de 9daydım. Damla 10daydı. O Didar denen şahsı görmeye gelirdi. Sonra ben onu gördüm. Sonra bir anlık bakıştık. Sonra sonra sonra... Sonra çok pis arkadaş olduk lan hemen ne başka tarafa çekiyosun. MAL.!
Tekrar naber, burayı okuyorsun ha? İyi lan. Ben seviniyorum yani aslında, Serkan'da seviniyordur sanırım. Çok pis arkadaşız biz sanırım. Lakin nasıl tanıştık falan hatırlamıyorum. Herhalde tiyatroya gittiydik falan beraber. Aha ben burada o tiyatrodan bahsedeceğim. Okulda "Tiyatroya gidiliyormuş" dendiğinde sevinirdim ben ayrıca. Bir oyuna gitmiştik mesela bir gün, başını kaçırmıştık, yine de izlemiştik. Değişikti. Sonra ben dedim ki, "Ben bunun kitabını okur anlarım aga." Sonra unuttum gitti. Malım lan. Oyunun adını da hatırlamıyorum. Moliére tarafından yazılmış olabilir. Hatırlamıyorum lan işte. Üstünden de 3 yıl falan geçti sanırım. O gün Serkan'da vardı yanımda bir de, onu diyecektim. Aynı olayı beraber yaşadık yani. Belki o okumuştur. Hızlı okur zira. Hadi görüşürüz.
İki gün önceydi. Ertesi gün sabah 9 da kalkmam gerekliydi. Yatağa girdim. Saati kurmadığım aklıma geldi. "Aman yarın saat 9 da kalkarım ki saati kurmaya ne hacet" dedim. Kalkamadım. kafama edeyim.
Naber, benimde "Bu haberde çocukları ekrandan uzak tutun"la alakalı bir anım var lan. Yaşım 6 falandı sanırım benim. Annemle televizyon izliyordum. Sonra böyle bir haber çıktı. Ben de mal gibi salonun öbür köşesine gittim ve "Anne yeterince uzak mıyım? Ha? Yeter mi bu?" dedim. Ben de küçükken gerizekalının allahıydım yani.

30 Ocak 2010 Cumartesi

Küçüktüm bir zamanlar ben. Malum. Evde tek başıma haber izliyordum. "Bu haberi küçük çocuklar izlemesin" dediler. Ben kanalı değiştirmek yerine diğer odaya kaçtım. İnsan 7sinde neyse 70inde odur derler.

29 Ocak 2010 Cuma

Neyse ne diyordum, az önce kalp krizinden ölüyordum sayın burayı okuyan insan(Naber ha?) Nedeni, Cacık yani ders seçimleri. Perşembe günü okulu anneme arattırdım ve bizim gibi "Irregular" insanların Cacık yapmadığını öğrendim. Zira onlara "Paket Program" veriliyordu. Böyle gitti hayatım. Sonra bu akşam otururken birden "Ya seçmem gerekiyorsa, ya cümle alem bana kılsa" gibi düşünceler beni pençeleri arasına aldılar ve bırakmadılar elbette. Son yarım saatimi, Öğrenci İşlerindeki kadınla yapacağım tartışmayı prova ederek geçirdim. Şöyle diyebilirdim mesela; "Bana böyle böyle söylenmişti. Siz şimdi Havva Başkanı üzdünüz ya, benim de içimde ateş var. Bu yaptığınız insanlığa sığar mı, ha Atalay, ha Burak?" Neyse, sonra Amil isimli Hazırlıktan sınıf arkadaşıma sormayı akıl ettim. Seçmiyormuşuz harbiden. Ama perşembe günü gidip şifremi alsaymışım, şimdi programını bilen biri olacakmışım. Olsun lan. Olsun. Bakın orda Fatmanur hala bir şeyle uğraşıyor. Allahsızın evladı.
Teyzemlerde kalıyorum. Sabah kalktım ilacımı içtim.Baktım bi kutu ilaç var. Oysaki ben eczaneden 3 kutu ilaç almıştım. Sabah sabah 1 saat evin altını üstüne getirdim her yere baktım diğer 2 kutu ilacı bulamadım.Sonra birden dank etti ki ben diğer iki kutu ilacı teyzemlere gelirken evde bırakmıştım.

Bak bu benim yaz tatilinde yaptığım bir mallık. Şimdi paylaşasım geldi.
9. sınıfta "19 mayıs" gösterisine hazırlanıyorduk. Flama verilmişti bize. Ben evimden kalktım otobüse binip gebze merkeze gittim. Sonra bir baktım ki flama yok. Bir daha otobüse bin eve git flamayı al gel. Sonra üzerine hocadan azar ye. Malım lan ben.

28 Ocak 2010 Perşembe

dersanede şen şakrak bir türkçe öğretmenimiz var. İşlte ben ona hararetli hararetli bir şey anlatıyordum. Sonra ağzımdaki tükürüklere hakim olamadım. Kadının yüzüne fışkırttım. Kendisi tepki olarak "yarabbi şükür" deyince 6 saat güldüm buna. ay çok malım. ve tükürüyorum. Hatta "ay çok lamayım" ben.
Neyse işte, ben bugün lens alacaktım. Çok heyecanlıydım falan. Sonra kursa gittim. Piyano öğretmenimle değişik konulardan bahsettik. Komik-momik. İşte. Sonra evin önüne geldim. Sonra anneannemle hastahaneye gittim. Sonra eve geldim. Baktım ki, notalarım yok. Yılmadım aradım. "Ethem Dede"ye 5 göbek adadım. Olmadı. Piyano öğretmenimi mal gibi anneanneme arattırdım. Anneannem sordu. Notalarımı harbiden unutmuşum. Harbiden, harbiciden'den daha güzel bence ayrıca lan. Hadi görüşürüz.

İzleyiciler

Katkıda bulunanlar